دانشگاه اسلامی - قسمت اول
آن چیزى که به علم هم جان و روح و جهت خواهد داد؛ جهت فکرى و سیاسى و انقلابى دانشگاه است . در بیانات حضرت امام (ره) و وصیتنامهى ایشان، به این نکتهى اساسى بسیار توجه شده است. دانشگاه لاابالى و بیگانه از ارزشهاى دینى و بىتفاوت و خونسرد نسبت به مفاهیم و جهتگیرىهاى انقلابى، دانشگاهى که در او نبض انقلاب نزند، دانشگاهى که اعضایش- چه دانشجو و چه استاد- نسبت به حرکت انقلابى ملت ایران و براى پیشاهنگى و پیشقراولى، احساس تکلیف نکند و نقش درجهى یک را در کار انقلاب نداشته باشد، دانشگاهى نیست که امیدبخش و تضمینکنندهى آینده و مورد نظر امام (ره) باشد.
دانشگاه جهتدار و دیندار، بهشدت متمایل به ارزشهاى انقلابى و اسلامى است. البته ارزشهاى انقلابى از ارزشهاى اسلامى بههیچوجه تفکیکپذیر نیست؛ اینها باهم یکى است. کسى نمىتواند بگوید من مسلمانم؛ اما انقلاب را قبول ندارم، و یا بگوید من انقلابى هستم؛ اما اسلام را قبول ندارم! امروز زندهترین تپشهاى انقلابى در اینجاست؛ بسیجکنندهترین نیروهاى مردمى، این انقلاب است؛ در حالى که سرتاسر دنیا، انباشته از انقلابهاى گوناگون است. پس انقلابى غیر اسلامى و اسلامى غیر انقلابى نداریم. ارزشهاى انقلابى، همان ارزشهاى اسلامى است.
دانشگاه ما اگر اسلامى باشد، خواهد توانست بار علمى و ادارى جامعه را در جهت استقلال و آزادى و سربلندى کشور بر دوش بکشد و پایهاى براى رشد و تعالى علمى و سیاسى در آینده باشد و اگر اسلامى نباشد، به همان بلیهاى دچار خواهد شد که در دهها سال حاکمیت رژیم گذشته، به آن مبتلا شده بود: سقوط علمى و اخلاقى و ناتوانى از برآوردن نیازهاى ملتى که اراده کرده است عقبماندگى و ضعفى را که بر او تحمیل شده است، با عزم و ایمان انقلابى خود جبران کند.
شک نیست که رابطهى دانشگاه با علماى دینى که معلّمان دین و اخلاق و امناى معارف اسلامى مىباشند، تأثیر شایستهیى در صلاح دانشگاه و سَمتگیرى اسلامى و رشد معنوى آن خواهد داشت و این چیزى است که براى آیندهى کشور و نظام جمهورى اسلامى، داراى اهمیتى حیاتى است. از این رو، مقام معظم رهبری حضرات آقایان محترم را بهعنوان نمایندگان خود در دانشگاههاى سراسر کشور معیّن نمودند تا با تشکیل شبکهیى متین و کارآمد از فضلاى روحانى و حضور مستمر و توأم با نظارت و برنامهریزى آنان در دانشگاهها، روند اسلامى کردن دانشگاه را سرعت ببخشند.